Dieta jabłkowa

Niemal wszyscy znają brytyjskie przysłowie, przekonujące nas, że jedząc jedno jabłko dziennie zapewniamy sobie brak konieczności wizyt u lekarza. W stwierdzeniu tym jest wiele prawdy, bowiem w temacie wartości odżywczych jabłek większość z nas jest dobrze rozeznana.
Tajemnica jabłek i ich wartości dla dietetyków tkwi w zawartości błonnika i przeciwutleniaczy. Znajdują się one głównie bezpośrednio pod skórką, dlatego najlepiej spożywać jabłka na surowo, bez obierania. Jakiś czas temu udowodniono, że spożywanie ich w taki właśnie sposób pozwala zmniejszyć ilość tkanki tłuszczowej, zwiększając przy okazji siłę i masę mięśniową. Wszystko za sprawą kwasu ursolowego, który w dużym stężeniu pod skórką jabłka się ukrywa. Laboratoryjne eksperymenty potwierdziły jego doskonały wpływ na mięśnie: zwiększają ich rozmiary, przy jednoczesnym redukowaniu tkanki tłuszczowej. Przy okazji obniżony zostaje poziom cholesterolu i cukru we krwi.
Ponadto truizmem są już informacje na temat obecności błonnika i przeciwutleniaczy w jabłku. Spowalniają one proces przyswajania węglowodanów, zapobiega tym samym nagłym wzrostom poziomu glukozy we krwi. Jabłka są przy tym niskokaloryczne. Jedno zawiera około 90 – 100 kcal.
Te właściwości jabłek sprawiły, że stały się one bazowym składnikiem diety wymyślonej przez amerykańską dietetyczkę, Tammy Flynn. Jej codzienna praca i obserwacje pozwoliły stwierdzić, że jedzenie jednego jabłka przed każdym posiłkiem umożliwia utratę na wadze. Wprowadzenie w codzienny jadłospis tej jednej prostej zasady sprawiło, że podopieczne Flynn chudły nawet 2-3 kilogramy miesięcznie. Rezultaty są jeszcze lepsze, jeśli zasadę jednego jabłka przed każdym posiłkiem uzupełnić o dodatkowe zalecenia Tammy.
Plan diety zbliżony jest do doskonale znanej już w Polsce diety South Beach. Zakłada ona ograniczenie spożycia węglowodanów oraz „złych” tłuszczy. Warto opierać się w tych działaniach na produktach z niskim indeksem glikemicznym.
W czasie trwania diety spożywać należy od 4 do 5 niewielkich, niskotłuszczowych posiłków. Każdy z nich powinien opierać się na produkcie wysokobiałkowym. Może być to ryba, chude mięso z kurczaka lub indyka bądź chudy nabiał. Dozwolone są także pozostałe owoce i warzywa.
Do produktów szczególnie zalecanych zalicza się: pierś z kurczaka, mięso indycze, niskotłuszczowy biały ser, jajka, jogurt naturalny, ryby, brokuły, pełnoziarnisty ryż, sałata. Każdy posiłek poprzedzony zostaje zjedzeniem jabłka. W ten sposób w porze śniadaniowej spożywamy najpierw jabłko, po porannej toalecie zaś produkty wysokobiałkowy np. omlet. W ramach przekąski zjeść można odtłuszczony twarożek lub owsiankę. Obiad w postaci kurczak czy ryby z brokułami i pełnoziarnistym ryżem także poprzedzony powinien zostać jabłkiem.
Takie komponowanie posiłków sprawia, że uczucie sytości następuje wcześniej niż przy tradycyjnym odżywianiu. Dzięki temu prawdopodobnie główne danie zostanie zjedzone w znacznie mniejszej porcji. Błonnik obecny w jabłku wspomoże trawienie, a przy tym zmniejszy poziom złego cholesterolu. Jabłko zaś jest na tyle uniwersalną przekąską, że w zasadzie nie może się znudzić.